Category Archive for : ‘زنان’

دستگاه ادراری، سیستم تخلیه بدن برای خارج کردن ادرار که متشکل از مواد زائد و مایعات اضافی است، می‌باشد. برای این‌که عمل ادرار کردن به صورت طبیعی انجام شود، تمام قسمت‌های دستگاه ادراری باید با هم و به صورت منظم کار کنند. کلیه‌ها و مثانه برای ساخت ادرار و دفع آن از بدن با هم کار می‌کنند. کلیه‌ها با فیلتر کردن مواد زائد و آب از خون، ادرار را می‌سازند. ادرار از کلیه‌ها از طریق لوله هایی به نام حالب به مثانه منتقل می‌شود و مثانه ادرار

شاید تصور کنید که زنان ورزش‌کار و زنانی که ورزش می‌کنند و سبک زندگی فعال و پر جنب و جوشی دارند توانایی کنترل عضلات بدن خود را دارند و البته این تصور صحیح است. اما در برخی موارد آن‌ها نمی‌توانند به طور کامل مثانه خود را کنترل کنند. مثانه همواره فشارهای مختلفی را به علت فعالیت مداوم بدن تحمل می‌کند، ورزش‌های سنگین مانند دویدن که شامل حرکات تکراری بسیار زیادی است بیشترین فشار را بر مثانه وارد می‌کنند. پریدن نیز می‌تواند یکی از موارد اصلی ابتلا

هنگامی که زنی مبتلا به واژینیسموس است، زمانی که چیزی مانند تامپول یا آلت تناسلی مرد، داخل واژنش می‌شود عضلات واژن او فشرده یا گرفته می‌شوند. این موضوع می‌تواند کمی ناراحت کننده یا دردناک باشد. واژینیسموس در تنگی غیرارادی عضلات اطراف واژن، عضلات کف لگن نامیده می‌شود. رابطه‌ی جنسی جایی است که بی‌اختیاری ادرار می‌تواند دردسر ساز شود. برآورد می‌شود که تا یک چهارم زنان مبتلا به بی‌اختیاری ادرار در طی مقاربت جنسی دچار نشت ادرار می‌شوند. این عارضه می‌تواند برای زنان شرم‌آور باشد و منجر

هیسترکتومی یک روش جراحی برای برداشتن رحم است. پس از این عمل جراحی دیگر نمی‌توانید باردار شوید. بسته به علت هیسترکتومی، یک جراح ممکن است تصمیم بگیرد تمام یا فقط بخشی از رحم را بردارد. هیسترکتومی یک عمل اصلی با زمان بهبودی طولانی است و تنها پس از ناموفق بودن درمان‌های جایگزین، کمتر تهاجمی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

بی‌اختیاری ادرار پس از هیسترکتومی واژینال معمول نیست، اما ممکن است به دلیل چندین مکانیسم ایجاد شود. شما قطعا باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. زیرا بی‌توجهی

اگر فکر می‌کنید همیشه باید در سرویس بهداشتی باشید، باید بدانید که شرایط شما خیلی بد نیست زیرا این یکی از علائم بارداری است و تمام خانم‌ها از وجود آن ناراحت هستند اما یکی از علائمی است که در طول سه ماهه اول بارداری، یعنی از شش هفتگی ایجاد شده و از هفته ۳۵ به بعد بدتر می‌شود و تا بعد از زایمان نیز ادامه دارد.
احتمال دارد که در سه ماهه سوم بارداری، در هنگام عطسه، سرفه، خنده و یا ورزش چند قطره ادرار خارج شود. این نوع

بی‌اختیاری ادرار به ريزش غيرارادی ادرار از مثانه گفته می‌شود. بی‌اختیاری ادرار يك اختلال شايع است كه می‌تواند هر دو جنس را مبتلا سازد، اما زنان بيشتر در معرض ابتلا قرار دارند. به‌ طور معمول ريزش ادرار توسط عضله اسفنکتر ادراری (حلقه عضلانی تنگ واقع در گردن مثانه) و عضلات حمايتی کف لگن كنترل می‌شود. جريان ارادی ادرار شامل شل كردن عضلات اسفنکتر و كف لگن، همراه با انقباض ملایم عضله مثانه است. بسیاری از زنان گاه‌گاهی ريزش مقادير اندك ادرار را تجربه می‌کنند. اين موضوع

در طول بارداری، بسیار از خانم‌ها حداقل درجات پایینی از بی اختیاری ادرار را تجربه می‌کنند، که خروج غیر ارادی ادرار می‌باشد. بی اختیاری ادرار می‌تواند در برخی از زنان باردار خفیف و نادر باشد با این حال، برخی دیگر، به شکل‌های شدیدتری از آن مبتلا هستند. سن و شاخص تراکم بدن، عوامل خطر بی اختیاری ادرار می‌باشند. بی اختیاری ادرار می‌تواند پس از زایمان ادامه پیدا کرده و ممکن است بلافاصله بعد از به دنیا آمدن بچه، ظاهر نشود. برخی از بانوان تا زمانی که

شما مجبور به پذیرفتن مشکل ریزش اتفاقی و ناخودآگاه ادرار به‌عنوان یکی از عوارض یائسگی یا پیری نیستید. در بسیاری از موارد کارهایی وجود دارند که می‌توانید برای نگه‌داشتن و کنترل خود انجام دهید و حتی از بی‌اختیاری ادرار جلوگیری کنید.

بی‌اختیاری ادرار را همچنین تحت عنوان عدم کنترل مثانه یا ریختن غیرارادی ادرار می‌شناسند. میلیون‌ها زن دچار این مشکل هستند و دفعات بی‌اختیاری ادرار با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد. از دست دادن کنترل مثانه و ریختن غیرارادی ادرار بسیار اندک و ناچیز است.