دارو های مناسب جهت تقویت عضلات دیواره مثانه برای درمان مثانه بیش فعال

اگر پزشک شما نمی‌تواند علت OAB شما (مثانه بیش فعال) را بیابد، نگران نباشید. داروها هنوز هم می‌توانند به کاهش علائم شما کمک کنند. برخی از این داروها با آرام سازی مثانه کار می‌کنند. این داروها انقباضات غیر ارادی را که نیاز به ادرار کردن را به همراه دارند، متوقف می‌کنند. داروهای دیگر به تقویت بافت‌های اطراف مثانه که ممکن است ضعیف شده باشند، کمک می‌کنند. بافت قوی‌تر می‌تواند به بهبود کنترل مثانه کمک کند.

درک مثانه بیش فعال

داشتن مثانه بیش فعال (OAB) می‌تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشد.  مثانه بیش فعال مجموعه‌ای از علائم است که باعث بی اختیاری یا از دست دادن کنترل مثانه می‌شود. علائم عبارتند از:

• نیاز به ادرار کردن بیش از حد طبیعی
• احساس نیاز فوری به ادرار کردن
• عدم توانایی در کنترل ادرار
• نیاز به ادرار کردن بیش از یک بار در شب
• نشت ادرار

این علائم ممکن است زندگی روزمره شما را مختل کنند. هیچ علاجی برای مثانه بیش فعال وجود ندارد، اما خبر خوب این است که راه‌های موثری برای مدیریت آن وجود دارد. این روش‌ها شامل درمانهای رفتاری، تغییر سبک زندگی، داروها و گاهی اوقات جراحی است.

مثانه بیش فعال می‌تواند به دلایل مختلف رخ دهد. گاهی اوقات درمان علت اصلی می‌تواند به علائم شما کمک کند. به عنوان مثال، اختلالات عصبی، مانند بیماری پارکینسون یا مولتیپل اسکلروز، می‌توانند منجر به منقبض شدن مثانه بیشتر از حد معمول شوند. در مردان علت مشکلات مثانه اغلب بزرگی غده پروستات است. سنگ‌های مثانه یا سرطان نیز ممکن است علائم مثانه بیش فعال را ایجاد کنند.

اگر پزشک شما می‌تواند علت مثانه بیش فعال را پیدا کند، می‌توانید درمان هدفمند برای این علت را دریافت کنید. به نوبه خود، می‌توانید علائم مثانه بیش فعال را از بین ببرید. با این حال، تعیین علت دقیق مثانه بیش فعال همیشه ممکن نیست. در این موارد، داروهای دیگر در دسترس هستند. در اینجا برخی از داروهای رایج‌تر برای درمان مثانه بیش فعال معرفی شده‌اند.

داروهایی برای مثانه بیش فعال

داروهای آنتی کولینرژیک برای مثانه بیش فعال

بزرگترین دسته داروهای مورد استفاده برای درمان مثانه بیش فعال، داروهای آنتی کولینرژیک هستند. این داروها با مسدود کردن یک ماده شیمیایی به نام استیل کولین در بدن شما کار می‌کنند. این ماده شیمیایی پیامی را به مثانه شما ارسال می‌کند تا منقبض شود. با مسدود کردن این مواد شیمیایی، این داروها انقباضات را کاهش می‌دهند که به شما اجازه می‌دهد ادرار را رها کنید. در مطالعاتی که داروها را مقایسه کردند، تمام آنتی کولینرژیک‌ها در درمان مثانه بیش فعال به یک اندازه عمل کرده‌اند.

آنتی کولینرژیک‌ها تحت نام‌های تجاری مختلف به فروش می‌رسند. بعضی نیز به صورت داروهای عمومی در دسترس هستند. این داروها عبارتند از:

• اکسي بوتينين(دیتروپان XL، اکسیترول)
• تولترودین(دترول، دترول LA)
• تروسپیوم (سانکتورا)
• داریفناسین(انابلاکس)
• سالیفناسین(وزیکر)
• فزوترودین(توویاز)

تمام این داروها به غیر از اکسیترول به صورت قرص یا کپسول وجود دارند که شما به صورت خوراکی مصرف می‌کنید. اکسیترول به صورت پچ پوستی در دسترس است.

شايع ترين عوارض داروهاي آنتي كولينرژيك عبارتند از:

• خشکی دهان
• تاری دید
• یبوست

سالمندان بیشترین خطر عوارض جانبی این داروها را تجربه می‌کنند. این داروها همچنین ممکن است موجب خواب آلودگی و افزایش خطر افتادن در سالمندان شود. اکسی بوتینین ممکن است عوارض جانبی بیشتری نسبت به داروهای دیگر موجود در این دسته داشته باشد. با این حال، مصرف اکسی بوتینین در فرم انتشار گسترده آن ممکن است برخی از عوارض جانبی را کاهش دهد. آنتی کولینرژیک‌ها همچنین ممکن است علائم زوال عقل را بدتر کنند و باید در افراد مبتلا به این بیماری با احتیاط مصرف شود.

داروهای آدرنالینی بتا-3 برای مثانه بیش فعال

تنها داروی موجود در این دسته، میرابگرون (میربرتریک) است. این دارو با آرام کردن عضلات صاف در دیواره‌های مثانه شما عمل می‌کند. این اثر باعث می‌شود تا مثانه شما ادرار بیشتری را نگه دارد.

این دارو به صورت قرص در دسترس است که به صورت خوراکی یک بار در روز مصرف می‌کنید. این دارو با چندین داروی دیگر تداخل می‌کند. اطمینان حاصل کنید که همه داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک اطلاع دهید.

شایع‌ترین عارضه جانبی این دارو، فشار خون بالا است.

داروهای ضد انقباض برای مثانه بیش فعال

فلاووکسات تنها داروی این دسته است. این دارو به صورت خوراکی مصرف می‌شود که اسپاسم‌های مثانه را کاهش می‌دهد. این یک داروی قدیمی است. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که این دارو به خوبی داروهای جدیدتر برای درمان نشانه‌های مثانه بیش فعال عمل نمی‌کند.

داروهای ضدافسردگی برای مثانه بیش فعال

اگر سایر داروهای OAB برای شما عمل نکند یا اگر نتوانید دیگر داروهای OAB را مصرف کنید، پزشک ممکن است به شما یک داروی ضد افسردگی را پیشنهاد دهد. این داروها برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند، اما ممکن است به کاهش برخی علائم OAB  نیز کمک کنند.

داروی ضد افسردگی که پزشک شما برای OAB تجویز می‌کند دزیپرامین است. این داروی خوراکی با آرامش کردن مثانه در حالی که عضلات گردنه مثانه را منقبض می‌کند، عمل می‌نماید. این اقدامات ممکن است فوریت شما را برای ادرار کردن کاهش دهد. همچنین به کنترل نشت و کنترل مثانه کمک می‌کنند.

یکی دیگر از داروهای ضد افسردگی که برای درمان OAB استفاده می‌شود، ایمیپرامین است. داروی خوراکی که به همان شیوه دزیپرامین عمل می‌کند. عوارض جانبی اصلی این دارو خواب آلودگی است. این امر آن را به انتخاب خوبی تبدیل می‌کند اگر بی اختیاری شبانه داشته باشید.

عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی که برای درمان OAB می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد شامل موارد زیر می‌باشد:

• خواب آلودگی
• خستگی
• اضطراب
• کاهش میل جنسی

هورمون‌هایی برای مثانه بیش فعال

بعضی از زنان ممکن است به دلیل بافت‌های ضعیف اطراف مثانه و مجرای ادرار، از مثانه بیش فعال رنج ببرند. اگر این علت مثانه بیش فعال شما باشد، پزشک شما ممکن است استروژن موضعی به شما ارائه دهد. این دارو هورمونی است که بدن به طور طبیعی تولید می‌کند. استروژن برای تقویت عضلات اطراف مثانه، واژن و مجرای ادرار عمل می‌کند. پس از یائسگی بدن زنان شروع به کم کردن تولید این هورمون می‌نماید.

استروژن‌های موضعی مورد استفاده برای OAB شامل کرم استرادیول (استریس) یا کرم استروژن الحاقی (پریمارین) می‌باشند. تمام استروژن‌ها خطر ابتلا به برخی از سرطان‌ها، سکته مغزی، و حمله قلبی را افزایش می‌دهند. با این حال، استروژن موضعی خطر کمتری نسبت به شکل خوراکی دارو دارد.

انابوتولینو تاکسین  A (بوتاکس) برای مثانه بیش فعال

بوتاکس، که برای رفع چروک‌ها شناخته شده است، می‌تواند برای درمان مثانه بیش فعال نیز استفاده شود. همانند داروهای آنتی کولینرژیک، این دارو با مسدود کردن استیل کولین عمل می‌کند. این دارو همچنین عضله مثانه را فلج می‌کند. این درمان، روش جدیدی است و هنوز در حال مطالعه می‌باشد. بوتاکس ممکن است توسط همه بیمه‌های درمانی پوشش داده نشود.

بوتاکس با خطراتی همراه است. این دارو بسیار قوی است که پزشک شما باید تزریق کند. پزشک پس از دریافت تزریق توسط شما، عوارض جانبی را نظارت می‌کنند. خطرات شامل فلج شدن مثانه می‌باشد. این مسئله باعث می‌شود هیچ گونه کنترلی بر مثانه خود نداشته باشید. در صورتی که این اتفاق بیفتد، باید به خود سوند وصل کنید. این کار شامل قرار دادن یک کاتتر (لوله نازک) در مجرای ادرار و مثانه برای تخلیه ادرار است.