درمان بی اختیاری ادرار استرسی در زنان با لیزر با تحریک ساخت کلاژن

بعضی فعالیت‌ها مانند پیاده‌روی، رقص، ورزش کردن، بلند کردن اشیاء، خندیدن، عطسه و سرفه فشار داخل شکم را افزایش می‌دهد و به این ترتیب مثانه تحت فشار قرار می‌گیرد. در برخی افراد این فشار باعث خروج ناخواسته ادرار، معمولاً در مقادیر کم می‌شود. این مشکل بی‌اختیاری استرسی نامیده می‌شود. علاوه بر فعالیت‌های جسمی و حرکاتی که به مثانه فشار می‌آورد، دیابت، سرفه مزمن، چاقی و یبوست نیز منجر به بی‌اختیاری استرسی می‌شود. لیزرتراپی روشی غیرجراحی و غیرتهاجمی برای درمان این عارضه است. البته روش‌های دیگری مانند بیوفیدبک و برق درمانی نیز بی‌اختیاری استرسی را به نحوی موثر برطرف می‌کند.

بی‌اختیاری استرسی در میان بانوان شایع‌تر است و بسیاری از بانوان پس از بارداری با آن مواجه می‌شوند؛ در واقع 29 ـ 24 درصد از بانوان پس از زایمان با این مشکل روبر می‌شوند. لیزرتراپی یکی از روش‌های درمان بی‌اختیاری استرسی است که عضلات مثانه را تقویت می‌کند. اگرچه درمان‌های دیگری برای درمان بی اختیاری استرسی در دسترس هستند که علاوه بر این مشکل، اختلالات افتادگی رحم و مثانه بخصوص در خانم‌ها بعد زایمان درمان می‌کند. متخصصین ما در کلینیک تخصصی بی‌اختیاری ادرار دکتر فرخانی با ارائه روش‌های موثر و کارآمد توانبخشی لگن برای تقویت عضلات لگن و مثانه اختلالات ادراری را درمان می‌کنند. این روش‌ها عبارتنداز بیوفیدبک، تحریک الکتریکی، صندلی مگنت و فیزیوتراپی با ورزش کگل. برای اطلاعات بیشتر و یا مشاوره با متخصصین ما جهت تشخیص و طرح درمان بی اختیاری ادراری می‌توانید با شماره ما تماس بگیرید.

علل بی‌اختیاری ادرار استرسی


شایع‌ترین علل بی‌اختیاری ادرار استرسی در بانوان عبارت است از:

  • بارداری و زایمان: این دو عامل عضلات کف لگن را تحت کشش قرار می‌دهد و باعث ضعیف شدن آنها می‌شود. چون این عضلات نمی‌توانند میزراه (مجاری خروج ادرار) را در زمان انجام فعالیت‌های روزمره به خوبی نگه دارند، هنگامی که فشار روی مثانه افزایش می‌یابد، مشکل بی‌اختیاری استرسی بروز می‌یابد.
  • یائسگی: میزان هورمون زنانه استروژن در دوران یائسگی کاهش می‌یابد، در نتیجه چون میزراه پس از خروج ادرار کاملاً بسته نمی‌شود، برخی بانوان دچار مشکل بی‌اختیاری استرسی می‌شوند.

بی‌اختیاری استرسی در آقایان یکی از عوارض جانبی جراحی پروستات است؛ گاهی اوقات 12 ـ 6 ماه طول می‌کشد تا این عارضه خود به خود برطرف شود، بنابراین به آقایان توصیه می‌شود که پس از جراحی پروستات درباره عوارض آن با پزشک معالج خود مشورت کنند.

درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی با لیزر


متخصص میزراه و دیواره‌های واژن را به آرامی با لیزر گرم می‌کند. این حرارت باعث رشد مجدد کلاژن در این ناحیه‌ها می‌شود، در نتیجه عضلات ضخیم و محکم می‌شود و بهتر از مثانه حمایت می‌کند. به این ترتیب از خروج ناخواسته ادرار جلوگیری می‌شود. به علاوه لیزردرمانی واژن را تنگ می‌کند.

مراحل لیزردرمانی بی‌اختیاری ادرار


آمادگی قبل از درمان

آمادگی‌های لازم قبل از لیزر درمانی عبارتنداز:

  • مشاوره اولیه با پزشک معالج
  • بیمار باید نتایج آخرین تست‌های پاپ اسمیر را به پزشک ارائه دهد.
  • چنانچه بیمار فهرستی از موارد بی‌اختیاری تهیه کرده باشد، باید این فهرست را در جلسه اول همراه داشته باشد.
  • لیزردرمانی در زمان عادت ماهانه انجام نمی‌شود. فاز نخست سیکل قاعدگی بهترین زمان برای لیزردرمانی بی‌اختیاری ادرار است.
  • این درمان نیازی به ناشتایی ندارد و بیمار می‌تواند قبل از درمان، غذای همیشگی خود را میل کند.

چنانچه پزشک پس از مشاوره اولیه، از مناسب بودن درمان مطمئن شود، درمان را می‌توان در همان جلسه یا در زمان دلخواه بیمار انجام داد.

در طول درمان

در روز درمان لباس زیری به بیمار داده می‌شود که شکاف کوچکی روی آن ایجاد شده است، تا به این ترتیب بیمار هنگام تعویض لباس راحت‌تر باشد. چنین لباس زیری کمک می‌کند تا بیمار حریم خصوصی خود را حتی‌الامکان در طول درمان حفظ کند و لازم نباشد که از کمر به پایین برهنه شود.

لیزردرمانی نیازی به بی‌حسی و تزریق ندارد. بیمار در وضعیتی راحت در یک اتاق خصوصی روی تخت درمان می‌نشیند. سپس متخصص دستگاهی، شبیه به اسپکولوم (وسیله انجام تست پاپ اسمیر) را با احتیاط از راه شکاف لباس زیر وارد واژن می‌کند. این کار بدون درد است و حین درمان هیچ برشی ایجاد نمی‌شود. سپس متخصص پالس‌های ایمن لیزر را به بافت می‌تاباند. لیزرتراپی سریع و ساده است و فقط 30 دقیقه طول می‌کشد.

پس از درمان

پس از لیزردرمانی نیازی به استراحت کردن نیست و بیمار نیازی به مصرف دارو ندارد. لیزرتراپی بدون خونریزی، بخیه و عوارض است. لازم نیست که کرم یا آنتی بیوتیک پس از درمان مصرف شود. همچنین خود بیمار می‌تواند بلافاصله پس از درمان به سمت محل کار یا خانه رانندگی کند.

البته بیمار باید پس از درمان به دقت از دستورات پزشک پیروی کند. هرچند جراحی انجام نشده است، اما درهر حال لیزرتراپی یک روش درمانی است و باید توصیه‌های احتیاطی زیر برای مدت کوتاهی رعایت شود:

  • بیمار باید تا چند هفته پس از درمان مراقب باشد که آسیب یا ضربه‌ای به ناحیه درمان وارد نشود. بنابراین نزدیکی تا دو هفته پس از لیزرتراپی ممنوع است. به علاوه انجام هرگونه فعالیت بدنی سنگین، مانند بلند کردن اشیاء سنگین، باید تا دو هفته متوقف شود.
  • بیمار نباید تا 4 هفته از تامپون استفاده کند.

پزشک معالج توصیه‌های مراقبتی را در روز درمان به طور کامل به بیمار توضیح می‌دهد و فهرست مکتوبی از این توصیه‌ها را ارائه می‌دهد. تاثیر کامل لیزرتراپی پس از 4 ماه مشخص می‌شود. به بیمار توصیه می‌شود که دفعات بی‌اختیاری ادرار را در این مدت یادداشت کند تا روند بهبودی بررسی شود. چنانچه بیمار تکرار درمان را ضروری بداند، باید پس از دو ماه به کلینیک مراجعه کند. مورد هر بیمار منحصر به فرد است. تعداد جلسات درمان به شدت بی‌اختیاری بستگی دارد، برخی بانوان به یک جلسه و عده‌ای به دو جلسه لیزردرمانی نیاز دارند.

مراقبت‌های پس از لیزردرمانی


مراقبت‌های بعد از درمان عبارتند از:

  • مصرف دارو ضرورتی ندارد.
  • نیازی به استفاده از کرم نیست.
  • پس از لیزردرمانی نیازی به استراحت کردن نیست و بیمار می‌تواند بلافاصله پس از لیزردرمانی رانندگی کند و به خانه یا محل کار بازگردد.
  • آمیزش تا دو هفته پس از درمان ممنوع است.
  • انجام فعالیت‌های بدنی سنگین تا دو هفته پس از درمان ممنوع است.
  • بیمار نباید تا چهار هفته پس از درمان از تامپون استفاده کند.
  • بیمار نباید فعالیتی، مانند بلند کردن اشیاء سنگین، انجام دهد که به مثانه و ناحیه درمان فشار بیاورد.